eerste lentedag...

....en ik zou blij moeten zijn... Maar ik voel me al een tijdje zo leeg... En vandaag weer eens geconfronteerd met de oneerlijkheid en zinloosheid van het leven... Gisterenavond een berichtje gekregen van familie van Marleen, het vrouwtje waarmee ik in het ziekenhuis heb gelegen, 7 maanden geleden. Dat het slecht ging...
Precies een week geleden ben ik bij haar geweest. Ik had al het gevoel dat het de laatste keer zou zijn... Vanochtend weer een smsje. Ben er naartoe gegaan, in het ziekenhuis. Het was zo erg... Op sterven na ......... Ik ben er helemaal van over de flos, geen woorden voor... Zij had tóen geen kanker, en nu was het al zover uitgezaaid door heel haar lijf heen. Binnen 4 maanden!!
En nu heb ik ook nog eens mot met Man omdat hij vindt dat ik dat niet op moet zoeken... Dat ik mezelf in bescherming moet nemen. Duh!!!! Dan kan ik me net zo goed nooit meer buiten de deur begeven! Het is allemaal gewoon vette shit! And I can't deal with shit....  zooooo genoeg van!!!
Marleen..........goede reis........ hopelijk vind je nu wel rust........xxx